*एकदा राजाने ब्राह्मणाला अचानक तीन प्रश्न विचारले.*
*१) ईश्वर कुठे राहतो ?*
*२) ईश्वर कसा मिळेल ?*
*आणि*
*३) ईश्वर काय करतो ?*
*अचानक हे प्रश्न ऐकून ब्राह्यण गडबडून गेला व म्हणाला या प्रश्नांची उत्तरे मी उद्या विचार करून देतो.*
*ब्राह्यण घरी पोचला तेव्हा खुप उदास होता. ती उदासी पाहून त्याच्या मुलाने विचारले असता, ब्राह्यण म्हणाला ''मुला आज महाराजांनी मला एकावेळी तीन प्रश्न विचारले आहेत. त्याची उत्तरे मला सुचत नाहीत व उद्या त्याची उत्तरे द्यायची आहेत.*
*ब्राह्यणाच्या मुलाने म्हटले ''पिताजी उद्या मला दरबारात घेवून चला, महाराजांना मी त्याची उत्तरे देईन. पुत्रहट्ट बघुन ब्राम्हण दुसऱ्या दिवशी त्याला दरबारात घेवून गेला. ब्राह्यणाला पाहून महाराजांनी म्हटले काल विचारलेल्या माझ्या प्रश्नांची उत्तरे दे.*
*ब्राह्यण म्हणाला "महाराज आपल्या प्रश्नांची उत्तरे माझा मुलगा देईल "महाराजांनी मुलाला पहिला प्रश्न विचारला ''सांग, ईश्वर कुठे राहतो?"*
*मुलाने विनंती केली की, महाराज, एक पेला दूध - साखर घालून आणा. दुध आणल्यावर मुलाने विचारले महाराज दूध कसे आहे महाराजांनी दूध चाखले व म्हणाले गोड आहे.*
*परंतु महाराज यात साखर दिसते का ? महाराज म्हणाले नाही कारण ती दुधात विरघळून गेली आहे. बरोबर महाराज!*
*तसा ईश्वर सुद्धा जगात सर्व ठिकाणी आहे पण जशी साखर दुधात विरघळली आहे तसा ईश्वर सगळीकडे चराचरातअसून तो दिसत नाही.*
*महाराज आनंदीत होवून म्हणाले मग सांग ईश्वर कसा मिळतो ? मुलगा म्हणाला*
*''महाराज थोडे दही मागवाल का?''महाराजांनी दही मागवले. मग ब्राह्यण पुत्र म्हणाला ''महाराज! यात लोणी दिसतो का? "महाराज म्हणाले "लोणी तर यात आहे पण मंथन केल्यावरच मिळेल" ब्राह्यण पुत्र म्हणाला "महाराज देवाचेही असेच आहे. त्यासाठी मंथन- साधना-तपश्चर्या करावीच लागेल,*
*मंथुनी नवनीता।*
*तैसे घे अनंता।।*
*"महाराज खुश झाले व म्हणाले "आता अंतिम प्रश्न, ईश्वर काय करतो?"*
*ब्राह्यण पुत्र म्हणाला महाराज! यासाठी आपल्याला मला गुरु म्हणून स्विकारावे लागेल'' महाराज बोलले - ''ठीक आहे, तुम्ही गुरू व मी तुमचा शिष्य'' पुत्र म्हणाला - ''महाराज गुरू तर उच्चासनावर बसतात व शिष्य खाली बसतो" महाराजांनी सिंहासन खाली केले व स्वतः खाली बसले. ब्राह्यण पुत्र स्वतः सिंहासनावर् बसला व म्हणाला "हे आपल्या अंतिम प्रश्नाचे उत्तर आहे" महाराज म्हणाले "म्हणजे काय? मी समजलो नाही".*
*बालक म्हणाला- ''महाराज ! ईश्वर हेच तर करतो, त्याने ठरविले तर तो क्षणात राजाचा रंक व रंकाचा राव करतो.*
*तुका म्हणे नोहे*
*काय त्या करिता!*
*चिंतावा तो आता विश्वांभर!*
*"दुखी"रहना है तो, सब मे कमी खोजो,*
*और*
*"प्रसन्न" रहना है, तो सब मे "गुण" खोजो.!*
*विचारों को पढ़कर*
*बदलाव नही आता है,*
*विचारों पर चलकर ही*
*बदलाव आता है...*
*...एक व्यक्ती म्हणून जगण्यापेक्षा*
*एक "व्यक्तिमत्व" म्हणून जगा !*
*कारण, व्यक्ती कधी ना कधी संपते,*
*पण व्यक्तिमत्व मात्र सदैव जिवंत राहते*..
🙏🌹🙏जय हरी विठठल 🙏🌹🙏
Copy paste
No comments:
Post a Comment